belevenisen van eerste dag
Door: Teddy Hriskova
Blijf op de hoogte en volg Looye
28 September 2012 | Kenia, Bungoma
Zo we zijn vandaag 28 september op het vliegveld in Kisumu zonder problemen aangekomen. Het weer is lekker warm. Het vliegveld is splinter nieuw en veel mensen, vooral school kinderen kijken naar de vliegtuigen. Peter en Gary van WRCCS hebben ons met een grote jeep opgehaald Ze lieten ons het grootste meer ter wereld, Victoriameer, zien. Daar hebben we samen heerlijk tilapia vis direct uit het meer gevangen gegeten. Bij de vis was blijkbaar gebakken Keniaanse boerenkool. Natuurlijk ging het gesprek over stampot boerenkool :) zoals we dat in Nederland eten.
Op de weg na Kakamega hebben we een bijzonder begrafenis gezien. Er liepen veel mensen op straat met takken die hard schreeuwden en gilden. Op die manier uitte de mensen hun verdriet. Peter vertelde ons dat veel van die mensen ingehuurd worden om te rouwen. We waren in shock.
Bij aankomst bij het kantoor van WRCCS zijn we van harte ontvangen. Michiel Bontenbal heeft ons programma met de mensen doorgenomen om te checken of dit allemaal mogelijk is in de komende week. Het was geen enkel probleem.
Peter heeft ons daarna over wegen met grote gaten de erin naar Bungoma gebracht. Tijdens de rit naar Bungoma hebben we een rots gezien die heet"" Huilende rots''. Het landschap is wisselvalig van velden met thee en daar na met suikerrit. Lopende mensen, kinderen, geiten, koeien, brommers en fietsers. Ik zag nergens een bord met de maximum snelheid of andere aanwijzingen op de weg die wij gewend zijn.
Op dit moment zit ik een heerlijk koud Keniaans biertje te drinken en wacht ik samen met mijn twee collega’s op ons diner.
Morgen gaan we bij de boeren kijken of er verbeteringen zijn ten opzichte van vorige jaar. Ik ben er klaar ervoor
---
28 września 2012 r.
Doświadczenia z pierwszego dnia
Tekst: Teddy Hriskova
Dzisiaj, 28 września, udało nam się bez problemów wylądować na lotnisku w Kisumu. Jest przyjemnie ciepło. Lotnisko jest nowiutkie i wiele osób, zwłaszcza uczniów, obserwuje samoloty. Peter i Gary z WRCCS przyjechali po nas dużym jeepem. Pokazali nam przy okazji największe jezioro na świecie – Jezioro Wiktorii. Wspólnie zjedliśmy również tilapię świeżo złowioną w tym jeziorze. Ryba podana była z zasmażaną kenijską kapustą. Oczywiście tematem rozmowy od razu stała się tradycyjna holenderska potrawa z kapusty, czyli stampot .
W drodze do Kakamega widzieliśmy wyjątkowy pogrzeb. Wiele osób z gałęziami w rękach szło ulicą, głośno wołając i krzycząc. W ten sposób ludzie wyrażali swój smutek. Peter opowiadał nam, że wielu z nich zostało wynajętych na potrzeby żałoby. Dla nas był to szok.
Kiedy przybyliśmy do biura WRCCS, zostaliśmy bardzo serdecznie przywitani. Michiel Bontenbal omówił nasz program z przedstawicielami organizacji, aby sprawdzić, czy wszystko, co założyliśmy, da się zrealizować w nadchodzącym tygodniu. Nie było żadnych problemów.
Peter zabrał nas później dziurawymi drogami do miejscowości Bungoma. Podczas jazdy mogliśmy podziwiać „Płaczącą skałę”. Krajobraz był zmienny – najpierw były plantacje herbaty, a potem trzciny cukrowej. Widzieliśmy wielu idących ludzi, dzieci, kozy, krowy oraz motorowerzystów i rowerzystów. Nigdzie nie było widać żadnego znaku z ograniczeniem prędkości ani jakiegokolwiek innego znanego nam oznaczenia drogi.
W tej chwili piję pyszne kenijskie zimne piwko i czekam z kolegami na kolację.
Jutro odwiedzimy rolników, aby sprawdzić, jakie zrobili postępy.
Op de weg na Kakamega hebben we een bijzonder begrafenis gezien. Er liepen veel mensen op straat met takken die hard schreeuwden en gilden. Op die manier uitte de mensen hun verdriet. Peter vertelde ons dat veel van die mensen ingehuurd worden om te rouwen. We waren in shock.
Bij aankomst bij het kantoor van WRCCS zijn we van harte ontvangen. Michiel Bontenbal heeft ons programma met de mensen doorgenomen om te checken of dit allemaal mogelijk is in de komende week. Het was geen enkel probleem.
Peter heeft ons daarna over wegen met grote gaten de erin naar Bungoma gebracht. Tijdens de rit naar Bungoma hebben we een rots gezien die heet"" Huilende rots''. Het landschap is wisselvalig van velden met thee en daar na met suikerrit. Lopende mensen, kinderen, geiten, koeien, brommers en fietsers. Ik zag nergens een bord met de maximum snelheid of andere aanwijzingen op de weg die wij gewend zijn.
Op dit moment zit ik een heerlijk koud Keniaans biertje te drinken en wacht ik samen met mijn twee collega’s op ons diner.
Morgen gaan we bij de boeren kijken of er verbeteringen zijn ten opzichte van vorige jaar. Ik ben er klaar ervoor
---
28 września 2012 r.
Doświadczenia z pierwszego dnia
Tekst: Teddy Hriskova
Dzisiaj, 28 września, udało nam się bez problemów wylądować na lotnisku w Kisumu. Jest przyjemnie ciepło. Lotnisko jest nowiutkie i wiele osób, zwłaszcza uczniów, obserwuje samoloty. Peter i Gary z WRCCS przyjechali po nas dużym jeepem. Pokazali nam przy okazji największe jezioro na świecie – Jezioro Wiktorii. Wspólnie zjedliśmy również tilapię świeżo złowioną w tym jeziorze. Ryba podana była z zasmażaną kenijską kapustą. Oczywiście tematem rozmowy od razu stała się tradycyjna holenderska potrawa z kapusty, czyli stampot .
W drodze do Kakamega widzieliśmy wyjątkowy pogrzeb. Wiele osób z gałęziami w rękach szło ulicą, głośno wołając i krzycząc. W ten sposób ludzie wyrażali swój smutek. Peter opowiadał nam, że wielu z nich zostało wynajętych na potrzeby żałoby. Dla nas był to szok.
Kiedy przybyliśmy do biura WRCCS, zostaliśmy bardzo serdecznie przywitani. Michiel Bontenbal omówił nasz program z przedstawicielami organizacji, aby sprawdzić, czy wszystko, co założyliśmy, da się zrealizować w nadchodzącym tygodniu. Nie było żadnych problemów.
Peter zabrał nas później dziurawymi drogami do miejscowości Bungoma. Podczas jazdy mogliśmy podziwiać „Płaczącą skałę”. Krajobraz był zmienny – najpierw były plantacje herbaty, a potem trzciny cukrowej. Widzieliśmy wielu idących ludzi, dzieci, kozy, krowy oraz motorowerzystów i rowerzystów. Nigdzie nie było widać żadnego znaku z ograniczeniem prędkości ani jakiegokolwiek innego znanego nam oznaczenia drogi.
W tej chwili piję pyszne kenijskie zimne piwko i czekam z kolegami na kolację.
Jutro odwiedzimy rolników, aby sprawdzić, jakie zrobili postępy.
-
28 September 2012 - 20:23
Aleida En PJ:
Fijn dat jullie goed zijn aangekomen. Een hele fijne tijd daar gewenst. Geniet er van! -
29 September 2012 - 12:10
Gergana Getova:
ve4e vseki den 6te sledq kude si kak si :) -
29 September 2012 - 12:15
Jos Looije:
Super mensen dat het tot nu allemaal zo voorspoedig verloopt. ook ik ben heel benieuwd hoe het er bij Satubu voor staat -
29 September 2012 - 17:29
Jannick:
Pappa is nou in Kenia hè? Is het leuk? Een hele fles cola?! Met een lietje? -
29 September 2012 - 17:43
Moederan:
Fijn dat jullie er veilig zijn aangekomen!Goede zondag!Dat is in Kenia ook echt een belevenis, zijn er misschien verkiezingen, dan kan je daar heel wat van in de preek verwachten....
succes verder volgende week
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
