Wat een verschil! (dag 7)
Door: Michiel Bontenbal
Blijf op de hoogte en volg Looye
16 Oktober 2014 | Kenia, Bungoma
Vanochtend zijn we lekker vroeg op pad gegaan. We moesten op tijd zijn om een van de grootste open markten van Afrika te bezoeken. Aangekomen op deze markt was het een krioelende menigte van handelaren, schapen, kinderen die allemaal met elkaar bezig zijn op een grote modderige plek. Op de markt hebben we met een aantal handelaren gesproken over de handel in de tomaten. Wat we in ieder geval geleerd hebben is dat er niet veel geld in de keten blijft hangen. De handelaren zien er arm uit en ze lijken maar een marge te hebben van rond de 10%, waar de nodige kosten nog van af gaan.
Na de markt hebben we een van de collectiecenters van de Satebu CBO bezocht. In deze centers zijn nu ook computers geïnstalleerd, alleen ze worden nog steeds niet gebruikt om gezamenlijk te verkopen. Wat er nu gezamenlijk wordt verkocht, gaat allemaal nog lokaal en op initiatief van individuelen boeren.
Na het collectiecenters hebben we een groot aantal velden bezocht. Wat een gigantisch verschil zit er tussen de boeren die serieus de adviezen hebben opgevolgd en bijvoorbeeld de boer die we gisteren hebben gezien. Het hoofd van de productiecomité had zonder twijfel het mooiste veldje van alle velden die we hebben gezien. Als je met hem sprak hoorde je gewoon het verhaal wat Vincent heeft verteld een jaar geleden. Zijn buurvrouw was volop aan het proberen met F1 rassen en was in de weer met tomaten aan de draad telen en ze had zelfs een kasje neergezet. Ze moet nog een hoop leren, maar het is echt heel gaaf om te zien hoe zij aan het experimenteren was.
We hebben ook de nieuwe leden van de PMO bezocht. Deze hadden van de overheid een proccesingcenter gekregen. We hadden bij eerdere bezoeken al aangegeven dat het moeilijk is om tegen een lage prijs van deze tomaten een saus of iets dergelijk te maken, omdat de grote bedrijven van deze wereld(zoals Heinz bijvoorbeeld) dit kunnen voor een heel lage prijs. Gelukkig bleek er een beter idee achter te zitten. Ze willen dit centrum alleen gebruiken om het overschot weg te werken en zo de prijs in stand te houden. Dat zou nog wel eens kunnen werken.
Het was mooi om te zien dat er veel veldjes goed bij staan en dat er weer een aantal stappen zijn gezet. Morgen hebben we de laatste dag met de boeren. We zullen dan veel van onze adviezen die we nu op verschillende plekken hebben gegeven gezamenlijk maken en afspraken maken voor komend bezoek in april. Daarna sluiten we af met een gezamenlijke maaltijd met de boeren.
***
What a difference (day 7)!
By: Michiel Bontenbal
We were up and on our way nice and early today. We had to be on time to visit one of the largest open markets in Africa. When we got there, what we saw was a swarming mass of traders, sheep and children, all interacting with each other in a big muddy area. At the market we talked with a number of merchants about the trade in tomatoes. What we learned at any rate is that there’s not much money left over within the distribution chain. The traders look poor and only seem to be making a margin of around 10%, excluding further costs.
After visiting the market, we went to one of the Satebu CBO collection centres. These centres now have computers installed, but they are not yet being used for the purpose of collective selling. All the selling done collectively is still being conducted locally and is initiated by the individual farmers.
Once we left the collection centres, we visited a large number of fields. What a difference there was between the farmers who are seriously following our advice and the farmer we saw yesterday, for instance, who was not. The head of the production committee definitely had the most beautiful field of all the ones we had seen. When we talked with him, we heard the same story that Vincent had told a year ago. His neighbour was very much involved in experimenting with F1 varieties and was working on growing tomatoes vertically on twine. She had even put up a small greenhouse. She still had a lot to learn, but it was great to see how she was experimenting.
We also visited the new members of the PMO. They had received a processing centre from the government. During previous visits, we had indicated the difficulty of processing these tomatoes at low cost into something like a sauce because the large companies in the world of tomatoes (Heinz, for example) could already do this at a very low price. Fortunately, they had an excellent alternative. They will be using the centre only to process their surplus tomatoes in order to maintain their prices. Now that idea might just work.
It was nice to see that many fields were looking good and that a number of steps forward had again been taken. Tomorrow will be our last day with the farmers. We will then provide the entire group with the recommendations we have already made at various locations, and we will also arrive at agreements for the next visit in April 2015. Afterwards, we will conclude with a meal shared with the farmers.
***
Ale różnica! (dzień 7)
Tekst: Michiel Bontenbal
Dzisiaj wyruszyliśmy w teren wcześnie rano. Musieliśmy zdążyć na czas, żeby zwiedzić jeden z największych otwartych targów w Afryce. Kiedy już przybyliśmy na miejsce, naszym oczom ukazała się niezliczona ilość handlarzy, owiec i dzieci, które bawiły się razem w wielkiej, błotnistej kałuży. Na targu udało się nam porozmawiać z kilkoma handlarzami o handlu pomidorami. W każdym razie dowiedzieliśmy się, że w tym biznesie nie można liczyć tutaj na zbyt duże pieniądze. Handlarze wyglądają na dość biednych i wydaje się, że ich marża, pomniejszona jeszcze o wszystkie koszty, wynosi około 10%.
Po wizycie na targu zwiedziliśmy jeszcze jedno z centrów zbiorów należące do Satebu CBO. W centrach tych zainstalowane są również komputery, jednak wciąż nie są wykorzystywane na potrzeby wspólnej sprzedaży. To, co jest obecnie wspólnie sprzedawane, idzie w całości na rynek lokalny i odbywa się to z inicjatywy poszczególnych rolników.
Po zwiedzeniu centrów zbiorów zobaczyliśmy również wiele pól. Musimy stwierdzić, że jest gigantyczna różnica między polami rolników, którzy poważnie podchodzą do naszych rad, a polami rolników, z którym spotkaliśmy się na przykład wczoraj. Przewodniczący komitetu ds. produkcji miał bez wątpienia najładniejsze pole ze wszystkich, które dotąd widzieliśmy. Kiedy się z nim rozmawia, słyszy się niemal wszystkie wskazówki Vincenta, którymi dzielił się w zeszłym roku. Jego żona cały czas sprawdza odmiany F1 i zajmowała się właśnie podwiązywaniem pomidorów do linki. Samodzielnie zrobiła nawet małą szklarnię. Przed nią jeszcze wiele nauki, ale bardzo przyjemnie patrzy się na jej eksperymenty.
Odwiedziliśmy również nowych członków PMO. Władze rządowe ufundowały dla nich specjalne centrum przetwórcze. Już podczas wcześniejszych wizyt mówiliśmy rolnikom, że za niską cenę mogą wytwarzać z tych pomidorów sosy lub podobne produkty, ponieważ duże zakłady na świecie (np. Heinz) robią to w bardzo niskich cenach. Na szczęście powstaniu centrum towarzyszył jeszcze lepszy pomysł. Centrum to ma bowiem służyć wyłącznie do usuwania nadwyżek, co ma pozwolić na utrzymanie cen na stałym poziomie. To może się udać.
Miło było widzieć, że wiele pól jest w dobrym stanie i że znów rolnicy poczynili pewne kroki do przodu. Jutro spędzimy z nimi ostatni dzień. Podsumujemy wtedy wszystkie nasze porady, którymi dzieliliśmy się w różnych miejscach, a także umówimy się na najbliższą wizytę w kwietniu. Na koniec zjemy jeszcze wspólny posiłek z rolnikami.
Na de markt hebben we een van de collectiecenters van de Satebu CBO bezocht. In deze centers zijn nu ook computers geïnstalleerd, alleen ze worden nog steeds niet gebruikt om gezamenlijk te verkopen. Wat er nu gezamenlijk wordt verkocht, gaat allemaal nog lokaal en op initiatief van individuelen boeren.
Na het collectiecenters hebben we een groot aantal velden bezocht. Wat een gigantisch verschil zit er tussen de boeren die serieus de adviezen hebben opgevolgd en bijvoorbeeld de boer die we gisteren hebben gezien. Het hoofd van de productiecomité had zonder twijfel het mooiste veldje van alle velden die we hebben gezien. Als je met hem sprak hoorde je gewoon het verhaal wat Vincent heeft verteld een jaar geleden. Zijn buurvrouw was volop aan het proberen met F1 rassen en was in de weer met tomaten aan de draad telen en ze had zelfs een kasje neergezet. Ze moet nog een hoop leren, maar het is echt heel gaaf om te zien hoe zij aan het experimenteren was.
We hebben ook de nieuwe leden van de PMO bezocht. Deze hadden van de overheid een proccesingcenter gekregen. We hadden bij eerdere bezoeken al aangegeven dat het moeilijk is om tegen een lage prijs van deze tomaten een saus of iets dergelijk te maken, omdat de grote bedrijven van deze wereld(zoals Heinz bijvoorbeeld) dit kunnen voor een heel lage prijs. Gelukkig bleek er een beter idee achter te zitten. Ze willen dit centrum alleen gebruiken om het overschot weg te werken en zo de prijs in stand te houden. Dat zou nog wel eens kunnen werken.
Het was mooi om te zien dat er veel veldjes goed bij staan en dat er weer een aantal stappen zijn gezet. Morgen hebben we de laatste dag met de boeren. We zullen dan veel van onze adviezen die we nu op verschillende plekken hebben gegeven gezamenlijk maken en afspraken maken voor komend bezoek in april. Daarna sluiten we af met een gezamenlijke maaltijd met de boeren.
***
What a difference (day 7)!
By: Michiel Bontenbal
We were up and on our way nice and early today. We had to be on time to visit one of the largest open markets in Africa. When we got there, what we saw was a swarming mass of traders, sheep and children, all interacting with each other in a big muddy area. At the market we talked with a number of merchants about the trade in tomatoes. What we learned at any rate is that there’s not much money left over within the distribution chain. The traders look poor and only seem to be making a margin of around 10%, excluding further costs.
After visiting the market, we went to one of the Satebu CBO collection centres. These centres now have computers installed, but they are not yet being used for the purpose of collective selling. All the selling done collectively is still being conducted locally and is initiated by the individual farmers.
Once we left the collection centres, we visited a large number of fields. What a difference there was between the farmers who are seriously following our advice and the farmer we saw yesterday, for instance, who was not. The head of the production committee definitely had the most beautiful field of all the ones we had seen. When we talked with him, we heard the same story that Vincent had told a year ago. His neighbour was very much involved in experimenting with F1 varieties and was working on growing tomatoes vertically on twine. She had even put up a small greenhouse. She still had a lot to learn, but it was great to see how she was experimenting.
We also visited the new members of the PMO. They had received a processing centre from the government. During previous visits, we had indicated the difficulty of processing these tomatoes at low cost into something like a sauce because the large companies in the world of tomatoes (Heinz, for example) could already do this at a very low price. Fortunately, they had an excellent alternative. They will be using the centre only to process their surplus tomatoes in order to maintain their prices. Now that idea might just work.
It was nice to see that many fields were looking good and that a number of steps forward had again been taken. Tomorrow will be our last day with the farmers. We will then provide the entire group with the recommendations we have already made at various locations, and we will also arrive at agreements for the next visit in April 2015. Afterwards, we will conclude with a meal shared with the farmers.
***
Ale różnica! (dzień 7)
Tekst: Michiel Bontenbal
Dzisiaj wyruszyliśmy w teren wcześnie rano. Musieliśmy zdążyć na czas, żeby zwiedzić jeden z największych otwartych targów w Afryce. Kiedy już przybyliśmy na miejsce, naszym oczom ukazała się niezliczona ilość handlarzy, owiec i dzieci, które bawiły się razem w wielkiej, błotnistej kałuży. Na targu udało się nam porozmawiać z kilkoma handlarzami o handlu pomidorami. W każdym razie dowiedzieliśmy się, że w tym biznesie nie można liczyć tutaj na zbyt duże pieniądze. Handlarze wyglądają na dość biednych i wydaje się, że ich marża, pomniejszona jeszcze o wszystkie koszty, wynosi około 10%.
Po wizycie na targu zwiedziliśmy jeszcze jedno z centrów zbiorów należące do Satebu CBO. W centrach tych zainstalowane są również komputery, jednak wciąż nie są wykorzystywane na potrzeby wspólnej sprzedaży. To, co jest obecnie wspólnie sprzedawane, idzie w całości na rynek lokalny i odbywa się to z inicjatywy poszczególnych rolników.
Po zwiedzeniu centrów zbiorów zobaczyliśmy również wiele pól. Musimy stwierdzić, że jest gigantyczna różnica między polami rolników, którzy poważnie podchodzą do naszych rad, a polami rolników, z którym spotkaliśmy się na przykład wczoraj. Przewodniczący komitetu ds. produkcji miał bez wątpienia najładniejsze pole ze wszystkich, które dotąd widzieliśmy. Kiedy się z nim rozmawia, słyszy się niemal wszystkie wskazówki Vincenta, którymi dzielił się w zeszłym roku. Jego żona cały czas sprawdza odmiany F1 i zajmowała się właśnie podwiązywaniem pomidorów do linki. Samodzielnie zrobiła nawet małą szklarnię. Przed nią jeszcze wiele nauki, ale bardzo przyjemnie patrzy się na jej eksperymenty.
Odwiedziliśmy również nowych członków PMO. Władze rządowe ufundowały dla nich specjalne centrum przetwórcze. Już podczas wcześniejszych wizyt mówiliśmy rolnikom, że za niską cenę mogą wytwarzać z tych pomidorów sosy lub podobne produkty, ponieważ duże zakłady na świecie (np. Heinz) robią to w bardzo niskich cenach. Na szczęście powstaniu centrum towarzyszył jeszcze lepszy pomysł. Centrum to ma bowiem służyć wyłącznie do usuwania nadwyżek, co ma pozwolić na utrzymanie cen na stałym poziomie. To może się udać.
Miło było widzieć, że wiele pól jest w dobrym stanie i że znów rolnicy poczynili pewne kroki do przodu. Jutro spędzimy z nimi ostatni dzień. Podsumujemy wtedy wszystkie nasze porady, którymi dzieliliśmy się w różnych miejscach, a także umówimy się na najbliższą wizytę w kwietniu. Na koniec zjemy jeszcze wspólny posiłek z rolnikami.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
