maandag

Vandaag , maandag zijn we naar Chesakaki geweest, waar we eerst op een aantal percelen met tomaten zijn wezen kijken. De tomaten stonden volgens de begippen van de telers er goed bij. Ze hadden al een goede productie van de plant gehaald en er hingen nog voor een tot twee keer oogsten aan de plant. Daarna hebben we een presentatie gehouden waarin in gegaan werd op de door de telers aangebrachte problemen. De presentatie werd deze keer gehouden bij het huis van een van de telers. We zaten daar onder de bomen in de schaduw van de bij tijd en weile knap prikkende zon. Ons werd door de telers eten aangeboden, het was typisch voedsel van die streek: ugali met rundvlees , gegeten op de afrikaanse manier dus niet met vork en mes vanaf een bord maar vanaf een bananen blad en met je handen. Werkelijk een ervaring om niet te vergeten. Na het besluiten van de bijeenkomst werden we door de teler meegetroond naar zijn huis, Hij liet duidelijk blijken dat hij trots was op zijn onderkomen, teelten en vee.
Het deed mij veel goed om te zien dat er Chesakaki mensen waren , die met hard werken een , voor keniaanse begrippen, een goed leven aan het opbouwen waren. Iets waar ze naar mijn idee terecht , trots op kunnen zijn

---

Poniedzialek

Tekst: Vincent Looije


Dzisiaj, w poniedzialek, bylismy w Chesakaki, gdzie najpierw zwiedzilismy kilka pól pomidorów. W ocenie tutejszych hodowców pomidory byly w dobrym stanie. W ostatnim czasie udalo im si uzyska du produkcj i mieli zamiar przeprowadzi jeszcze jeden lub dwa zbiory. Potem przeprowadzilismy prezentacj, w której zaglbilismy si w problemy przedstawione przez hodowców. Prezentacja odbyla si tym razem w domu jednego z rolników. Siedzielismy tam w cieniu drzew, przez które niekiedy przeswitywalo pikne sloce. Hodowcy poczstowali nas potrawami typowymi dla tego regionu: ugali z wolowin, jedzone po afrykasku, a zatem nie noem i widelcem z talerza, ale rkami z liscia bananowca. Naprawd niezapomniane doswiadczenie. Po zakoczeniu spotkania gospodarz zaprosil nas do swojego domu. Wida bylo, e jest dumny ze swojej posiadlosci, upraw i bydla.
Bardzo przyjemnie bylo widzie, e s mieszkacy Chesakaki, którzy cik (jak na kenijskie warunki) prac zapewniaj sobie dobre ycie. To cos, z czego wedlug mnie slusznie mog by oni dumni.