Woensdag

Woensdag
Vandaag weer mount. Elgon beklommen om bij de boeren van Satebu te komen.
Onderweg zijn we gestopt bij een winkeltjein Cheptais waar voor de lokale boeren bestrijdingsmiddelen worden verkocht.
We waren verbaasd over de diversiteit aan middelen die deze man verkocht.
Vandaag was het de beurt aan Michiel om de mensen wat te leren over organisatie en marketing.
Als eerste wilde Michiel boven tafel krijgen hoe de boeren hun geld kregen en wat er onderweg bleef hangen.
Hierna hebben we even gepauzeerd om op adem te komen.
In de pauze werden we verteld dat we moesten opschieten omdat er om 2 uur mensen van de regering kwamen om met de boeren te praten over wat ze tot nu toe bereikt hebben.
Aan de ene kant een goede zaak omdat er aandacht is vanuit de regering aan de andere kant een slechte zaak omdat wij ons verhaal moesten inkorten.
Maar ja zo gaat het hier in Kenia. Hakuna Matata (= geen probleem, landelijke motto van Kenia).
Hier na de berg weer afgestuiterd, wegen zijn slecht door de regen.
In het hotel even opgefrisd, waarna we met Oscar en Victor beiden van de wrccs een afsluitend diner hebben gehad in een restaurant aan de rand van de stad Bungoma.
We hebben echt het idee dat we beter contact hebben gekregen met de Wrccs, en dat de boeren van Satebu echt een stap vooruit hebben gemaakt.
De man van het restaurant wilde ons graag het hotel ook laten zien zodat we de volgende keer daar te gast konden zijn.
Hierna weer terug gereden naar het hotel in het donker altijd een belevenis hier in Kenia.
Nu in het hotel nog even aan het nabespreken en de samentvatting voor morgen aan het maken.
Kwaheri

---

Tekst: Peter van Beusichem

Dzisiaj znów weszlismy na Mount Elgon, aby dotrze do rolników z Satebu.
Po drodze zatrzymalismy si w malym sklepiku w Cheptais, gdzie miejscowi chlopi kupuj srodki ochrony roslin.
Bylismy zdumieni wyborem, jaki oferowal wlasciciel sklepiku.
Dzisiaj Michiel dzielil si swoj wiedz na temat organizacji i marketingu.
W pierwszej kolejnosci Michiel zajl si spraw sposobu otrzymywanie platnosci przez rolników i zwizanymi z tym sprawami.
Potem byla chwila przerwy na zlapanie oddechu.
W przerwie powiedziano nam, e musimy si spieszy, bo o drugiej przyjedaj przedstawiciele rzdu, którzy maj rozmawia z chlopami o ich dotychczasowych osigniciach.
Z jednej strony byla to dobra wiadomos, bo to pokazuje, e rzd si nimi interesuje, a z drugiej strony bylismy troch zawiedzeni, bo musielismy skróci nasze prezentacje.
Ale có, w Kenii tak wlasnie jest. „Hakuna Matata” (= nie ma problemu) to przecie kenijskie motto narodowe.
Po zejsciu z góry znów jechalismy drogami rozmytymi przez deszcz.
W hotelu troch si odswieylismy, a potem zjedlismy obiad z Oscarem i Victorem z WRCCS w restauracji na obrzeach miasta Bungoma.
Moemy zdecydowanie stwierdzi, e mamy ju lepszy kontakt z przedstawicielami WRCCS, a rolnicy z Satebu zrobili realny krok do przodu.
Wlasciciel restauracji pokazal nam równie hotel, ebysmy nastpnym razem zatrzymali si wlasnie tam.
Potem znów po ciemku wrócilismy do hotelu, co w Kenii jest zawsze nie lada przeyciem.
W hotelu omówilismy jeszcze kilka spraw i przygotowalismy podsumowanie na jutro.

Kwaheri