Alweer de laatste dag met “onze” boeren.

Vandaag was het alweer de laatste dag met “onze” boeren. Het is echt een geweldige week geweest en we voelen het echt als onze boeren.
Nadat we eerst weer een krap uur in de achtbaan van Peter, onze tijdelijke chauffeur, hebben gezeten kwamen we aan in Cheptais. We waren een beetje vroeg, dus nog niet iedereen was er, maar het stroomde al snel vol met mensen.
Het idee van deze dag was om via de verschillende comités na te gaan wat er was blijven hangen van onze adviezen en de boeren de kans te geven om de laatste vragen te stellen. Nu, dat hebben we geweten. Echt over allerlei onderwerpen kwamen er vragen en vaak nog ingewikkelde vragen ook. Gelukkige hadden we een open discussie met de boeren en regelmatig kwamen de antwoorden weer uit de groep zelf.
Voor de lunch hebben wij gezorgd. Brood en cola en dat is erg leuk om te doen. Een meisje begon met haar tanden een fles open te maken, dus hebben ze maar geholpen met aanstekers en openers. Na 5 minuten was het muisstil en zat iedereen lekker te eten.
Na het eten moest er natuurlijk nog even gezongen en gedanst worden en kreeg Teddy een koppel vogels aangeboden, gelukkig waren ze van hout! Daarna zijn we met z’n allen naar buiten gegaan om foto’s te maken. De foto’s gaan we gebruiken voor een “smoelenboek” zodat we ze de volgende keer beter kunnen herkennen en meer namen weten. Want dat blijft erg lastig, omdat ze voor ons gevoel zo op elkaar lijken.
Toen we naar buiten liepen bleek er een cameraman te staan van de tv. Hij heeft eerst de chairman en daarna ons een soort interview afgenomen. Dus de volgende keer dat we in Kenia zijn, zullen we wel handtekeningen uit moeten delen, omdat we BK’ers zijn geworden (bekende Kenianen).
Na het afscheid van de boeren zijn we gaan eten met de mensen van WRCCS. Helaas was Teddy vandaag ziek, dus die moest in het hotel blijven. Sebastiaan en ik hebben een erg leuke avond gehad. We hebben een hoop geleerd over hoe het gaat met relaties in Kenia en hoe je als man aan een vrouw komt. Voor 12+1 koeien heb je in ieder geval de familie van je vrouw tevreden gesteld!

----

4 października 2012 r.

Znów ostatni dzień z „naszymi” rolnikami

Tekst: Michiel Bontenbal

Dzisiaj po raz kolejny musieliśmy pożegnać się z „naszymi” rolnikami. Był to naprawdę wspaniały tydzień i odczuwamy to tak samo jak nasi rolnicy.
Kiedy kolejnej jeździe „kolejką górską” Petera, naszego tymczasowego kierowcy, dojechaliśmy do Cheptais. Byliśmy trochę wcześniej, więc nie wszyscy jeszcze dotarli, ale szybko napłynęło dużo ludzi.
W tym dniu mieliśmy zamiar dowiedzieć się od poszczególnych komitetów, co właściwe pozostaje z naszych porad, a także chcieliśmy dać rolnikom możliwość zadania ostatnich pytań. Przynajmniej tak to sobie zaplanowaliśmy. Pytania dotyczyły jednak wszelkich możliwych tematów, a niektóre były bardzo skomplikowane. Na szczęście mogliśmy przeprowadzić otwartą dyskusję z rolnikami i cały czas sama grupa podsuwała możliwe odpowiedzi.
Zadbaliśmy również o lunch. Bardzo przyjemnie posiedzieliśmy przy chlebie i coli. Jakaś dziewczynka zaczęła otwierać butelkę zębami, więc inni pomogli jej zapalniczkami i otwieraczami. Po 5 minutach było cicho jak makiem zasiał, bo wszyscy skupili się na jedzeniu.
Po posiłku trzeba było oczywiście trochę pośpiewać i potańczyć, a Teddy dostała nawet parkę ptaków – na szczęście z drewna! Potem wyszliśmy wszyscy na zewnątrz, żeby porobić sobie zdjęcia. Ze zdjęć zrobimy album, dzięki któremu następnym razem będziemy mogli lepiej rozpoznawać ludzi i pamiętać więcej imion. Z tym jest duży kłopot, bo jak dla nas wszyscy tutaj są do siebie bardzo podobni.
Kiedy wyszliśmy na zewnątrz, okazało się, że stoi tam kamerzysta z telewizji. Przeprowadził on swego rodzaju wywiad najpierw z przewodniczącym, a potem z nami. Następnym razem, kiedy będziemy w Kenii, będziemy musieli więc rozdawać autografy, bo staliśmy się znanymi Kenijczykami.

Po pożegnaniu rolników poszliśmy zjeść coś z przedstawicielami WRCCS. Niestety Teddy była dzisiaj chora, więc musiała pozostać w hotelu. Sebastiaan i ja mieliśmy bardzo przyjemny wieczór. Wiele nauczyliśmy się o relacjach w Kenii oraz o panujących tutaj stosunkach męsko-damskich. Za 12+1 krowę można w każdym razie uszczęśliwić rodzinę swojej żony ;-) !