Woensdag

Vandaag hebben we geen tuinder gezien. Niet dat we ze zat zijn, maar we hebben vandaag een groot gedeelte van de supply chain gesproken. We begonnen de dag bij een commercieel bedrijf die voor een paar centen sms-jes naar de tuinders stuurt met de actuele marktprijzen. Daarnaast hebben ze een radiostation waarop ze deze prijzen bekend maken. Ik ben daar best wel een beetje jaloers op. Tussen neus en lippen door hebben we nog geregeld dat Sebastiaan een keer op deze Keniaanse radiozender te horen zal zijn. Daarna zijn we langs een semi-overheid instelling geweest die de tuidners helpt met transport en kennis over allerlei zaken. Toen naar het zaadbedrijf. Bij het zaadbedrijf hebben we zeker gesteld dat de tuinders om advies kunnen vragen over welk zaad zij het beste kunnen gebruiken. Hetzelfde hebben we gedaan bij de leverancier van gewasbeschermingsmiddelen. ’s Middags hebben we een heel klein restaurantje gegeten. Ondertussen kunnen we geen kip of rund meer zien. Ze hebben hier allemaal redelijk uitegebreide menukaarten, maar als je om iets anders vraagt dan “chicken of meat” dan hebben ze dat gewoon niet. Na het eten zijn we naar het ministerie van landbouw geweest. Ook daar zijn ze bereid om de tuinders te helpen met allerlei informatie.
Aan het eind van de dag hebben we uitegebreid met WRCCS gesproken. Dat was wel een beetje een deceptie. Oscar vertelde ons dat de mensen die wij hebben gesproken niet hadden gelogen, maar ook niet de waarheid hadden verteld. Zeg maar dat ze de Keniaanse waarheid hadden verteld. Op dit moment zijn we hard aan het voorbereiden voor de workshops van morgen. Er zullen waarschijnlijk zo’n 80 tuinders komen, dus een heel clubje.
We hadden vanavond trouwens varken op het menu staan. Zo langzamerhand krijgen we een beetje invloed hier. Tot morgen!
---
Sroda


Dzis nie bylismy na zadnej z plantacji. Nie to, ze mamy juz ich dosyc, ale dzis rozmawialismy z wieloma dostawcami. Zaczelismy dzien od wizyty w spolce handlowej. Za pare groszy wysylane sa wiadomosci sms do producentów, z aktualnymi cenami rynkowymi. Maja rowniez stacje radiowa, gdzie sa podawane te ceny. Jestem o to troche zazdrosny. Zalatwilismy jeszcze, ze w pewnym momencie na tej stacji radiowej w Kenii, Sebastian bedzie mial przemowienie. Nastpnie bylismy w pol-rzadowej agencji, ktora pomaga hodowcom w transporcie i w dostarczaniu informacji o roznych rzeczach. Potem pojechalismy do zakladu gdzie sa nasiona. W tej firmie, upewnilismy sie, ze plantatorzy moga poprosic o rade, jakich nasion najlepiej uzyc. To samo zrobilismy u dostawcy pestycydow. Po poludniu jedlismy w bardzo malej restauracji. Tymczasem na kurczaka i wolowine nie mozemy juz patrzec. Wszystkie sa dosc rozwiniete i maja wykwine dania w menu, ale jesli zapytasz o cos innego niz "kurczak lub wolowina", to po prostu tego nie ma. Po kolacji udalismy sie do Ministerstwa Rolnictwa. Tam rowniez sa gotowi pomoc hodowcom pomidorow i udzielic wszelkiego rodzaju informacje.
Na koniec dnia rozmawialismy z WRCCS. Poczulismy sie troche oszukani. Oscar powiedzial nam, ze ludzie ci nas nie oklamali, ale tez nie powiedzieli prawdy. Powiedzmy, ze powiedzieli prawde Kenii. Obecnie intensywnie przygotowujemy sie na jutro, do kolejnych warsztatow. Bedzie prawdopodobnie okolo 80 hodowcow, wic cala masa.
Dzis na naszej liscie menu jest wieprzowina. Stopniowo uzyskujemy wplywy tutaj. Do zobaczenia jutro!